نام دریاچه بختگان برای ایرانی ها ناشناخته نیست. دومین دریاچه بزرگی که وسعتی به مساحت 74 هزار و 525 هکتار دارد و درسال 1352 به عنوان چهارمین تالاب ایران در فهرست تالاب های جهانی به ثبت رسید. متاسفانه این دریاچه اکنون خشک شده، ولی در گذشته این دریاچه مجموعه ارزشمندی از آبزیان را در دل خود جای داده بود و پر از دیدنی های مختلف بود و همواره انتخاب نخست زمستان گذرانی پرندگان مهاجر برای تخم گذاری و تولید مثل آن ها بود. مخصوصا درناهای اهل سیبری، خوتکا، حواصیل، انقوت و مرغابی ها. به طوری که در سال های پر باران بیش از 150 هزار قطعه پرنده در این دریاچه سرشماری می شدند.